Mijn 1ste (levens)les? Muziek!

Noten lezen en spelen kon ik eerder dan letters lezen en schrijven. Daarnaast was ik verzot op alle creatieve uitspattingen; kaarsen maken, origami plooien, tekenen, verven, allerlei diverse kleine ontwerpen,..

En plots studeer je dan af aan de middelbare school en krijg je te horen: “ge moet iets verder studeren waar toekomst in zit en werkzekerheid…” Maar waar zit toekomst in? En evolueert dit niet voortdurend?

Met dit in het achterhoofd koos ik voor een beroep met toekomst..: optometriste. Wat?

Dit is vergelijkbaar met kinesitherapie voor de ogen, meer specifiek oefeningen voor allerhande functionele oogproblemen. Als zelfstandig visueel therapeut en als gastprofessor aan de HUB, heb ik dan ook veel geleerd en veel voldoening mogen ervaren.

Maar waar bleven mijn 2 aangeboren passie’s? Geen muziek en creativiteit in optometrie…

Dan maar opnieuw de schoolbanken op, ditmaal voor muziek en fotografie!

Uiteindelijk is dat dan geëvolueerd tot ‘dit is tof’ waarbij ik sta te popelen om te luisteren naar jouw wensen en vervolgens aan de slag te gaan om kunst op jouw maat te creëren.